Бухоро аньанавий эркаклар кийиниш маданияти асрлар давомида мавжуд бўлган урф-одат ва анъаналарга таянган ҳолда шаклланиб ривож топган. Эркаклар кийиниш маданияти кўп қават кийим кийишни тақозо қилиб, кийимларнинг асосий қисмини ички кийими кўйлак “курта” ва иштон, устки кийим, бош кийим ва пойабзални ташкил қилган.Устки кийимлар бири-бирини устига кийилган, бичими жиҳатидан этагига кенгайган, ушбу бичим, тикилиш технологияси ва шаклдаги кийимларни кийиш барча ёш тоифасига таалуқли бўлган. Ислом давридан  бошлаб Бухоро эркаклари кийим маданиятида салла асосий бош кийимлардан бирига айланади. Ҳунармандларнинг иқтидори ва чеварлиги маҳсули бўлган дўппи устига ўраладиган салла бошқа минтақалардан фарқ қилган ҳолда  бухоролик эркакларда пешона ва қулоқлар очиқ қолдириб ўралган. Ички кийим курта асосан маҳаллий косиблар томонидан тўқилган оқ рангли матодан тикилган, кенг бичимли куртанинг енглари узун, ёқа ўмизи айлана шаклда тикилган. Кўйлак ёқа ўмизига ишлов бериш ва безатиш мақсадида кўндаланг тўқ рангли матодан бичилган мағиз ёки зеҳ жияк тикилган. Иқлимнинг совуқ кунларида кийишга мўлжалланган ички кўйлаклакларга пахта солиб қавиб қалинлаштирилган гуппи жубба кийилган.

Қўзиева Малика Хонликлар даври ўзбек миллий либоси тарихи